Dom Książki w Poznaniu odzyskał dawną świetność; wróciła do niego literatura

Siedmiokondygnacyjny, żelbetowy Dom Książki został zbudowany w 1975 roku w miejscu, gdzie przed wojną stała kamienica, zniszczona częściowo podczas działań wojennych. Po otwarciu obiektu mieściła się w nim jedna z najnowocześniejszych księgarń w Polsce.

Gruntowna rewitalizacja obiektu zakończyła się w maju. Znów będzie można w nim kupić książki, teraz także wypić kawę i zjeść posiłek. Na parterze znalazła się księgarnia kameralna Bookowski, kawiarnia, na niższej kondygnacji – autorska restauracja Pawła Salamona.

Na wyższych kondygnacjach powstało 40 mieszkań z aranżacją inspirowaną estetyką lat 70. i 80. W piątek nastąpiło otwarcie budynku; jego przestrzenie publiczne zaczną funkcjonować 1 czerwca.

Współautor projektu architektonicznego, znawca współczesnej architektury i wykładowca akademicki prof. Piotr Marciniak podkreślił w piątek, że dzięki przeprowadzonej rewitalizacji Poznań odzyskał bardzo istotny z punktu widzenia historii architektury miasta obiekt. Dom Książki to także jedno z najważniejszych świadectw późnego modernizmu powojennego w Polsce.

„Jest to jeden z dwóch budynków w Poznaniu najlepiej spełniających pięć zasad nowoczesnej architektury, sformułowanych przez Le Corbusiera, współtwórcę modernizmu. W trakcie inwestycji udało się zachować, odtworzyć pierwotną bryłę budynku, układ elewacji, charakterystyczne elementy i detale, w tym unikatową ceramikę na froncie budynku i kasetony z napisem +książka+ w pięciu językach” – wyjaśnił.

Prof. Marciniak podkreślił, że budynek ma świetną ekspozycję, która wynika z jego lokalizacji - zamykającej oś widokową placu Wolności i ul. 27 Grudnia.

W obiekcie powstała ogólnodostępna przestrzeń przeznaczona na wydarzenia kulturalne, edukacyjne i społeczne. Ma być udostępniana organizacjom pozarządowym i podmiotom ekonomii społecznej. Planowane są spotkania autorskie, warsztaty, prezentacje i wydarzenia literackie.

Inwestor poinformował w piątek, że przeznaczenie budynku na cele mieszkalne i społeczne – zamiast biurowych czy komercyjnych – było elementem szerszej strategii: rewitalizacji z poszanowaniem dziedzictwa i odpowiedzialnością za miasto.

Dom Książki to modernistyczny obiekt z 1975 roku, zaprojektowany przez Bogdana Bednarka i Zygmunta Łomskiego jako jedna z najnowocześniejszych księgarń w Polsce. Jego forma - sześć pasm okien, ceramiczna elewacja, wstęgowe przeszklenia i charakterystyczny neon - stała się rozpoznawalnym elementem miejskiego krajobrazu.

Obecni właściciele obiektu podkreślili, że projekt, choć powstały za żelazną kurtyną, wyraźnie nawiązywał do międzynarodowego stylu modernizmu.

„Prostota bryły, funkcjonalność rozwiązań przestrzennych oraz klarowny podział elewacji odwoływały się do architektury Le Corbusiera i tradycji Bauhausu. Dom Książki wyróżniał się surowym, ale eleganckim językiem formy, opartym na zasadzie „forma podąża za funkcją” i typowym dla modernizmu poszanowaniem światła, rytmu i materiału. Był przykładem odważnej, światowej architektury osadzonej w realiach PRL-u, a zarazem manifestem nowoczesności, jaką wówczas chciano wprowadzać w polskich miastach” – podali przedstawiciele inwestora.

W ostatnich latach obiekt ulegał stopniowej degradacji. Przez lata traktowany był głównie jako nośnik reklam wizualnych.

Obecnym właścicielem nieruchomości jest spółka Constructa Plus, która ma doświadczenie w prowadzeniu projektów rewitalizacyjnych. Z jej inicjatywy odbudowana została kamienica Żelazko przy ul. Ogrodowej w Poznaniu, jeden z najbardziej charakterystycznych budynków poznańskiego Starego Miasta. (PAP)

rpo/ miś/